Kryzys życiowy jest niezwykle trudnym emocjonalnym doświadczeniem. Praktycznie może on dotknąć każdego z nas, bez wyjątku, również ludzi silnych psychicznie i uchodzących za dobrze przystosowanych i zdrowych. Wywołać go mogą trudne i stresujące życiowe sytuacje t.j. utrata pracy, bliskiej osoby, zdrowia, choroba bliskiej osoby, zdrada, rozwód, problemy wychowawcze, mobbing, życiowa zmiana, z którą trudno się nam pogodzić.
Osoba dotknięta kryzysem często nie ma możliwości samodzielnego poradzenia sobie z taką sytuacją. Gdy dochodzi do destablizacji psychicznej osoby, pojawia się ryzyko wystąpienia poważnych dysfunkcji i zaburzeń w najważniejszych obszarach psychologicznych: poznawczym, emocjonalnym i behawioralnym. Może to prowadzić do ostrych dekompensacji (agresji, autoagresji, reakcji psychotycznych), stanowiących zagrożenie dla zdrowia a nawet życia lub przejścia kryzysu w bardzo niebezpieczną formę chroniczną objawiającą się już zaburzeniami a nawet chorobami psychicznymi (depresja, uzależnienia, nerwice, zaburzenia lękowe itp.).
Interwencja kryzysowa wymaga zastosowania profesjonalnych procedur, które skutecznie będą wspierały dotkniętą kryzysem osobę na drodze do odzyskania poczucia bezpieczeństwa, równowagi i autonomii. W tej formie pomocy psychologicznej chodzi też o opanowanie bieżących, kryzysowych problemów oraz ewentualne określenie dalszej pracy terapeutycznej nad poprawą funkcjonowania klienta. Interwencja terapeutyczna powinna być pomocą krótkoterminową.